Kunsteducatie is een ontdekkingstocht!De kleuters die als ze nog maar vier of vijf jaar zijn samen in de klas vrolijk met hun armen zwaaien en rond stampen op de maat van de muziek hebben er nog geen idee van, en tóch is het zo: vanaf die allereerste muziekactiviteit is hun schooltijd lange wisselwerking met het kunstonderwijs begonnen. Het is een ontdekkingstocht die de hele basisschool en daarna de hele middelbare school lang nog allerlei verschillende vormen aan zal nemen. Met als één van de hoogtepunten het maken van het cultureel zelfportret op de middelbare school. Jarenlange voorbereidingEigenlijk zijn die kleine dansende kleuters al bezig om zich voor te bereiden op de culturele zelfportretten die zij ooit – als het einde van de middelbare school langzaam in zicht komt – zullen moeten maken. Het maken van een cultureel zelfportret is bedoeld om leerlingen te laten reflecteren op hun eigen relatie met kunst en cultuur. Een belangrijk vraagstuk! En een vraagstuk dat leerlingen alleen maar kunnen beantwoorden als zij in de jaren daarvoor een breed beeld gekregen hebben van welke vormen kunst en cultuur allemaal kunnen aannemen. En niet alleen dat: ze moeten natuurlijk ook de kans gekregen hebben om te ervaren welke vormen van kunst wel en welke niet bij hen passen. Zo veelzijdig als de kunst zelfUiteindelijk zijn leerlingen zo divers als de kunst zelf. Dat maakt het kunstonderwijs ook zo leuk! Er zit voor elke leerling wel iets tussen wat precies bij hem of haar past en wat onontdekte talenten bloot legt. Dit zorgt ook voor een enorme diversiteit in de culturele zelfportretten die leerlingen afleveren. Niet alleen in inhoud, ook in vorm: want reflecteren op kunst en cultuur doe je natuurlijk niet zomaar met een paar zinnen die je uitprint op een A4’tje. Ook de vorm is belangrijk! Het is dan ook absoluut niet ongebruikelijk dat de culturele portretten zelf ook behoorlijk kunstzinnige vormen aannemen. |
https://www.grotebroer.nl |